Your Life is the reflection
of the choices you have made.
Remember you always have the choice
To choose again,
And again and
Again.

Let your choices be congruent
with your true Self,
Accept the consequences
that come with them
And Life will start to smile at you
Again.

Lange tijd had ik het gevoel dat ik een leven leefde dat niet bij me paste. En dat frustreerde me.

Mijn leven was niet slecht, ik had het niet slecht.

En toch was ik niet gelukkig…

Lange tijd dacht ik dat er met mij iets mis was. De frustratie zat hem in dat ik ogenschijnlijk alles had wat mijn hartje zou kunnen begeren en dat ik toch niet gelukkig was. Dan moest er wel iets mis zijn met mij, toch?

Mijn leven was het resultaat van alle eerdere keuzes die ik ooit gemaakt had.

Wat ik me toen nog niet realiseerde was dat ik al die keuzes had gemaakt vanuit veiligheid. Wat ik me toen nog niet realiseerde was dat ik een heel leger aan beperkende overtuigingen, aangenomen waarheden en overlevingsmechanismes had, die me in die veiligheid probeerden te houden.

Overlevingsmechanismes hebben we allemaal, de één minder of minder sterk aanwezig dan de ander, maar allemaal groeien we op met deze mechanismes die we als kind nodig hadden om bepaalde situaties in ons leven het hoofd te bieden. Het is wat ons Ego gevormd heeft en verantwoordelijk voor al die gedachtes in onze Mind die ons vertellen wat we wel en niet goed doen en die ons in een veilig kader proberen te houden. Het is een emotioneel ongezond zijn…

Toen ik na mijn tweede burn-out wel klaar was met steeds tegen dezelfde muur lopen, met ongelukkig zijn in een ogenschijnlijk gelukkig leven, begon ik de weg naar binnen af te leggen. In eerste instantie nog vanuit de gedachte dat er iets mis was met mij dat gefixt moest worden en dat ik me daarna wél gelukkig zou voelen in het leven dat ik leefde. Er bleek echter niets ‘mis’ te zijn met mij🤩. Wel mocht ik dingen aan gaan kijken, doorvoelen, helen, transformeren én andere keuzes gaan maken🙏.

Mijn reis naar binnen was pijnlijk, maar oh zo bevrijdend! Ik kwam erachter dat ik, zoals in alles waarin ik me ooit vastbeet, ook heel ‘goed was geworden’ in het perfectioneren van mijn overlevingsmechanismes. Had ik dat bewust gedaan? Nee, uiteraard niet! Het was de manier geweest waarop mijn systeem onbewust had gereageerd op de wereld waarin ik leefde. Een wereld waarin ik me niet thuis voelde (en dat niet wilde voelen), een wereld die mij van alles oplegde (waar ik me tegen afzette), een wereld die boos en agressief en onvoorspelbaar was (waar ik van weg wilde).

In belangrijke en vormende fases van mijn leven, heb ik veel onveiligheid en weinig steun en begrip voor wie ik was ervaren. Ik leerde mijn ware zelf weg te drukken, mijn verlangens en behoeften weg te drukken en ook mijn pijnen en angsten, mijn emoties weg te drukken. En daar werd ik expert in…

Ik liet mijn omgeving voor mij bepalen hoe ik door het leven bewoog. Op zoek naar liefde, geruststelling, veiligheid, harmonie, erkenning, gezien worden, erbij horen. En uit alle macht vermijdend dat ik afgewezen of veroordeeld zou worden, er iemand boos op mij zou worden, dat mensen ‘last’ van mij zouden hebben of zich ‘ook nog zorgen over mij moesten maken’. Ik nam de verantwoordelijkheid voor de hele wereld op mijn schouders en werd goed in het voelen hoe het met anderen ging én in het wegstoppen van hoe het werkelijk met mij ging. Ik bewoog binnen de kaders die voor anderen comfortabel waren.

Dat er diep van binnen een intens verdrietig, bang, eenzaam, boos, woedend, gefrustreerd meisje en later jonge vrouw schuilde, drukte ik weg. En af en toe als iemand dichtbij ‘mijn knoppen indrukte’, knalde het lid van de deksel. Die boosheid werd niet gewaardeerd dus keerde het zich wederom naar binnen. En ik sloot me meer en meer af. Aan de buitenkant merkte niemand dit aan mij. Ik werd expert in twee levens leven; de innerlijke afgesloten onverschillige ik en de uiterlijke spontane, goed presterende, goedlachse ik.

Wat ik mocht leren tijdens mijn reis naar binnen is bewustwording op al dit voorgaande. Wat ik mocht leren is dat alle keuzes die ik ooit gemaakt had, gebaseerd waren op het vermijden van pijn en dat dus al die keuzes gemaakt waren vanuit angst en het in stand houden van een schijnveiligheid. Wat ik mocht leren was het opnieuw toelaten en doorvoelen van emoties in mijn lichaam, zowel de fijne als de pijnlijke.

Ik ging begrijpen hoe mijn systeem altijd gehandeld had, ik ging begrijpen hoe mijn lichaam werkte en ik leerde letterlijk dat ik niet dood ging als ik al die heftige emoties toeliet en door me heen liet stromen. Ik ging op diepe lagen in mijn zijn verwerken wat ik altijd had weggedrukt en weggestopt.

Ik leerde mezelf kennen met all the good and all the bad. Ik voelde instinctief dat het aankijken van álles in mij, ook the dark and the ugly, my way out of hell was.

Ik maakte de keuze met alles dat ik in me had, om weer in contact te komen met mijn Ware Zelf en ik accepteerde de consequenties. Ging dat meteen en altijd ‘goed’ vanaf het eerste moment? Nope! Maar elke keer dat ik me realiseerde dat ik iets wegstopte, dat ik iets niet wilde zien of laten zien, maakte ik opnieuw die keuze en deed wat daarvoor nodig was.

Ik vloog regelmatig uit de bocht. Zoekende in dat opeens zoveel groter geworden spectrum van Zijn en emoties. Want hoe kan je ergens in het midden van het veld uitkomen, wanneer je de andere kant niet ervaren hebt? En van het ene uiterste kon ik (tijdelijk) terecht komen in het andere uiterste. Het toelaten van al datgene wat ik altijd weggedrukt had, ging niet gemoedelijk en gestroomlijnd, binnen vaste kaders of vooraf bedachte uitingsvormen. Het ging rauw en met uitschieters die alle kanten opgingen. Regelmatig dacht ik dat het nooit goed zou komen met mij en wilde mijn oude systeem me overhalen om terug te gaan naar die oude ik die ik ooit was, veilig en binnen de lijntjes.
Maar de innerlijke drive die ik voelde hield me altijd op de been om steeds weer opnieuw die eerder gemaakte keuze te bevestigen en opnieuw te kiezen. Opnieuw en opnieuw en opnieuw. Vallen en weer opstaan, vallen en weer opstaan, vallen en weer opstaan. Again and again and again, ontelbare keren…

Dat ene moment van kiezen helemaal aan het begin van mijn reis naar binnen, was een kiezen terug te bewegen naar wie ik werkelijk ben. Een keuze zo diep voelbaar in mijn zijn, dat ik daar elke keer dat ik het niet meer zag zitten, weer op kon varen. Het voelt nog steeds als een Goddelijke keuze, een keuze gesteund door het Universum dat mij steeds weer de Kracht gaf, en geeft, om door te gaan.

Mijn leven ziet er inmiddels zoveel anders uit dan 15 jaar geleden! Het helen en loslaten van oude trauma’s, het leren herkennen en aankijken van oude beperkende overtuigingen en daar niet meer tegen vechten maar mee leren bewegen, het energetisch dieptewerk waarin ik terug bewoog naar the root cause van mijn overlevingsmechanismes en daar de angel uit haalde, heeft ertoe geleid dat ik steeds meer in mijn lichaam aanwezig ben én daarmee meer en meer in contact ben gekomen met wie ik werkelijk ben. De verbinding met mezelf heeft zich meer en meer hersteld en dat proces beweegt nog altijd. De keuzes die ik maak zijn steeds meer congruent met wie ík ben, waar ík in geloof, waar ík voor sta en waar ík wil zijn. De consequenties die mijn keuzes met zich meebrengen accepteer ik en daar neem ik mijn verantwoordelijkheid voor, omdat ik ook daarvoor kies.

Keuzes zijn niet altijd leuk of makkelijk, maar belangrijk is te weten dat je áltijd een keuze hebt. Dat een keuze niet leuk, comfortabel of makkelijk voelt, wil niet zeggen dat je geen keuze hebt. De keuze uit handen geven en de ‘macht’ of ‘controle’ over je eigen leven in dingen of mensen buiten je leggen, is ook een keuze. En welke keuze je ook maakt, you have to deal with the consequences.

En jij, wat kies jij?
Welke keuzes maak jij?
Maak jij bewuste keuzes?
En waar baseer je die keuzes op?
Leef jij je eigen leven of het leven van anderen?

Kies jij al voor jezelf?
Maak jij de keuzes die passen bij jou, bij wie jij bent?

Of herken je dingen uit mijn verhaal…

😒Wil je dingen anders en houdt je mind je tegen?
😣Voel je je (vaak) gefrustreerd in en over je eigen leven?
😕Heb je het gevoel dat je als toeschouwer vanaf de zijlijn naar je eigen leven kijkt?
😱Voelt het beangstigend andere keuzes te maken?
😳Angst voor de buitenwereld, wat zullen ze wel niet denken?
🤐Angst jouw waarheid te spreken?
😨Angst dat het nooit goed zal komen en te falen?
😰Angst mensen kwijt te raken?
😶Angst voor het onbekende?
😭😡🥵🤢Angst om écht te gaan voelen?
🤯Angst om je eigen angsten en mindf*cks aan te kijken?
🤷‍♀️Weet je het ergens allemaal wel, maar krijg je het gewoon niet toegepast?

Ik ben er voor jou en ik loop graag een stukje mee op jouw pad. Ik help jou om:

✨Jouw beperkende overtuigingen te leren herkennen én shiften
✨Het leven te gaan omarmen met álle facetten!
✨Tegenslagen te kunnen handelen!
✨Vaste bodem onder je voeten te voelen in plaats van drijfzand!
✨De weg terug naar jezelf te vinden!
✨Je eigen leven te gaan leven!

Ik ging je voor en leef het nog steeds! Plan hier jouw gratis kennismakingsgesprek in! Je bent ontzettend welkom en ik kijk er naar uit jou te ont-moeten!

“Gelukkig zijn moet je durven!”

Liefs, Nancy❤